لق شدن دندان ها در بزرگسالی

لق شدن دندان ها در دوران کودکی کاملا طبیعی و عادی است. اما، لقی دندان ها در بزرگسالی نگران کننده است. این اتفاق زمانی می افتد که دندان، بافت نگه دارنده خود را از دست بدهد و از لثه ها و استخوان جدا شود. در این حالت، دندان با کوچک ترین تماسی تکان می خورد. به علاوه، جویدن و خوردن باعث لقی بیشتر آن می شود.

لق شدن دندان ها در بزرگسالی، با علائم و نشانه های دیگری نیز همراه است. این علائم عبارتند از:

• خونریزی لثه
• التهاب و ورم بافت نرم اطراف دندان ها
• قرمزی لثه
• تحلیل و عقب رفتن لثه ها

این علائم، نشانگر وجود یک بیماری هستند؛ به همین دلیل، در صورت لق شدن دندان هایتان باید به پزشک و دندان پزشک مراجعه کنید. با تشخیص بیماری، می توان بهتر راه درمان را انتخاب کرد.

لق شدن دندان ها در بزرگسالی

دلایل لق شدن دندان ها در بزرگسالی

لقی دندان ها در بزرگسالی، بدون دلیل رخ نمی دهد. در ابتدا، ممکن است احساس کنید که در زمان مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن، دندان تان کمی تکان می خورد. همچنین، امکان دارد که دندان پزشک در هنگام معاینه، متوجه لق شدن دندان هایتان شود.

در مواردی، لقی دندان نشانه بیماری لثه پیشرفته است. در بیماری پریودنتال، عفونت باکتریایی به لثه ها، استخوان ها و بافت های اطراف حمله می کند. عفونت لثه ها، ناشی از عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. اگر به طور منظم از مسواک و نخ دندان استفاده نکنید و یا روتین معینی برای مراجعه به دندان پزشکی و انجام چکاپ نداشته باشید، تارتار (tartar) در فضای زیر لثه ها تجمع پیدا می کند. بیماری پریودنتال قابل درمان است. اگر به موقع تشخیص داده شود، امکان از بین بردن عفونت، متوقف کردن التهاب و احیای سلامتی دندان ها وجود دارد.

اگر بیماری لثه (پریودنتال) درمان نشود، پیشرفته تر می شود و به تخریب استخوان ها می انجامد. در چنین حالتی که بافت نگهدارنده دندان ها از بین رفته است، دندان ها لق می شوند. از نشانه های اولیه بیماری پریودنتال می توان به خونریزی، درد و قرمزی لثه اشاره کرد.

دندان پزشک، برای تشخیص بیماری لثه، دهان شما را از نظر تجمع تارتار بررسی می کند و با استفاده از پروب دندانی (dental probe)، عمق پاکت ها را اندازه می گیرد. به فضای میان دندان ها و لثه ها، پاکت (pocket) گفته می شود. عمق نرمال پاکت ها باید بین 1 تا 3 میلی متر باشد. در صورت ابتلا به بیماری پریودنتال، عمق این پاکت ها افزایش می یابد. به علاوه، دندان پزشک با بررسی عکس رادیوگرافی بیمار می تواند به وجود یا عدم وجود تحلیل استخوانی پی ببرد.

از دیگر دلایل لق شدن دندان ها در بزرگسالان، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• فشردن دندان ها بر هم. ساییدن و فشردن دندان ها بر یکدیگر به صورت ناخودآگاه می تواند باعث آسیب به دندان ها شود. همچنین، می تواند مشکلات دیگری از قبیل سر درد و درد های ناحیه صورت را ایجاد کند.
• آسیب و جراحت. صدمه به دهان و صورت می تواند باعث لقی دندان ها شود. برای مثال، اگر زمین بخورید و به دهانتان ضربه وارد شود، امکان لق شدن دندان هایتان وجود دارد.

روش های درمان لقی دندان

زمانی که دندان پزشک علت اصلی شل شدن دندان ها را بیابد، درمان را آغاز می کند. اگر به بیماری لثه دچار شده باشید، پلاک سخت جمع شده در اطراف دندان ها و لثه ها، با کمک روش های تخصصی تمیز کردن دهان برداشته می شود. به این پروسه تخصصی تمیز کردن، جرم گیری (scaling) و تسطیح سطح ریشه (root planning) گفته می شود. همچنین، ممکن است برای از بین بردن عفونت، دندان پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز کند. در پروسه جرم گیری، تارتار و باکتری ها از بین می روند و در پروسه روت پلنینگ، سطح ریشه دندان ها صاف و هموار می شود. صاف شدن سطح ریشه به اتصال دوباره دندان به لثه ها کمک می کند.

بر اساس شدت بیماری پریودنتال، ممکن است عمل جراحی به عنوان بهترین راه درمانی برای شما انتخاب شد. برخی از این عمل های جراحی عبارتند از:

لق شدن دندان ها در بزرگسالی

جراحی فلپ (flap surgery)

در این جراحی، دندان پزشک برش هایی را در لثه ایجاد می کند و بافت نرم را عقب می زند. سپس، پروسه جرم گیری و تسطیح سطح ریشه را انجام می دهد. در پایان، لثه ها به جایگاه اولیه خود باز گردانده می شوند. جراحی فلپ از افتادن و از دست رفتن دندان ها جلوگیری می کند.

لق شدن دندان ها در بزرگسالی

پیوند استخوان (bone grafting)

اگر استخوان های دهان تخریب شده باشند، برای بازسازی بخش صدمه دیده، استخوان ناحیه دیگری از بدن و یا ماده مخصوص پیوند استخوان، به کار گرفته می شود. از آنجایی که استخوان ها به عنوان نگهدارنده دندان ها عمل می کنند، ترمیم آن ها می تواند لقی دندان ها را برطرف کند.

لق شدن دندان ها در بزرگسالی

اسپلینت (splint)

اگر دندان لق هنوز از لثه ها جدا نشده باشد، ممکن است با استفاده از اسپلینت بتوان دندان را نجات داد. دندان پزشک به وسیله دو قطعه فلزی، دو دندان همسایه و مجاور را به هم متصل می کند. با انجام این کار، دندان لق میانی در جای خود نگه داشته می شود و حرکت نمی کند.

لق شدن دندان ها در بزرگسالی

تعدیل و تنظیم بایت (bite adjustment)

در این پروسه با برداشتن مقدار کمی از مینای دندان، سطحی از دندان که غذا با آن جویده می شود، تعدیل و تنظیم می گردد. با انجام این کار، فشاری که بر دندان وارد می شود، کاهش می یابد و دندان فرصت بهبودی پیدا می کند. این روش درمانی برای دندان های لقی که در اثر فشردن دندان ها بر هم ایجاد شده اند، انتخاب مناسبی است.

لق شدن دندان ها در بزرگسالی

گارد دهانی

یک روش دیگر برای درمان ساییدن دندان ها بر هم، استفاده از گارد دهانی است. این گارد، سطح محافظب بین دندان های فک بالا و پایین به وجود می آورد.

پیش گیری

اگر لقی دندان درمان نشود، پیشرفت می کند و در نهایت به جدایی کامل دندان از لثه ها و استخوان می انجامد. عدم درمان بیماری لثه و دندان قروچه نیز همین نتیجه را به دنبال دارد.

در مواردی که لقی دندان بسیار شدید باشد، ممکن است دندان پزشک کشیدن دندان را پیشنهاد دهد. می توان دندان از دست رفته را با ایمپلنت یا بریج جایگزین کرد. لق شدن دندان ها بر اثر ضربه، غیرقابل پیشگیری است اما می توان شدت ضربه و جراحت را کاهش داد. برای مثال، با گذاشتن گارد دهانی در هنگام انجام ورزش های رزمی، می توان از آسیب جدی به دندان ها جلوگیری کرد.

کلام آخر

تمیز نگه داشتن دندان ها و رعایت بهداشت دهان می تواند از لقی دندان ناشی از بیماری لثه جلوگیری کند. باید 2 تا 3 بار در روز مسواک بزنید و هر روز نخ دندان بکشید. چکاپ های منظم دندان پزشکی نیز از اهمیت زیادی برخوردارند. اگر هر گونه تغییری در دندان ها و لثه هایتان احساس کردید، با دندان پزشک خود تماس بگیرید.