مزیودنس (mesiodens) چیست و چرا ایجاد می شود؟

مزیودنس (دندان اضافی) چیست؟

هر فرد در طول زندگی خود دو دسته دندان دارد؛ یک گروه، دندان های شیری و دسته دیگر دندان های دائمی هستند. تعداد دندان های شیری معمولا 20 عدد و دندان های دائمی، 32 عدد است. البته، در مواردی دندان اضافه ای نیز وجود دارد. رایج ترین نوع دندان اضافه، مزیودنس (mesiodens) است.

مزیودنس در جلوی فک بالا، در پشت و یا بین دو دندان پیشین ظاهر می شود. معمولا شکل مخروطی دارد و بیشتر در زمان داشتن دندان های شیری، دیده می شود. وجود مزیودنس، اتفاق نادری است. فراوانی آن در جمعیت به عوامل گوناگونی بستگی دارد. تخمین زده شده که حدود 0.15 تا 1.9 درصد از جمعیت به این وضعیت دچار می شوند. مزیودنس در مردان بیشتر از زنان دیده می شود.

در صورت وجود مزیودنس، باید به موقع برای درمان اقدام کرد. اگر به موقع درمانی صورت نگیرد، مزیودنس می تواند مشکلات دندانی متعددی به وجود آورد.

علت ایجاد مزیودنس چیست؟

علت دقیق ایجاد مزیودنس هنوز مشخص نیست. عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی، تغییرات در هنگام رشد دندان ها می توانند از دلایل احتمالی باشند. به علاوه، رشد دندان اضافه ممکن است با مشکلات دیگری مرتبط باشد؛ از جمله:

  • شکاف کام (cleft palate) و شکاف لب
  • سندروم گاردنر (Gardner’s syndrome)، اختلال ژنتیکی نادری است که باعث ایجاد غده و انباشتگی هایی در بخش های مختلف بدن می شود
  • اختلال ژنتیکی که باعث رشد غیرعادی استخوان های صورت و دندان ها می شود
  • اختلال ژنتیکی که باعث رشد غیرعادی دهان، دندان ها، انگشتان دست و پا می شود

همچنین، امکان دارد بیش از یک مزیودنس در دهان ظاهر شود. البته، این اختلال به ندرت دیده شده است.

دندان اضافی

دندان اضافی

دندان اضافی چه خطراتی برای سلامتی دارد؟

داشتن مزیودنس، مشکلات دندانی متعددی را ایجاد می کند. در این قسمت به برخی از این پیچیدگی ها می پردازیم:

تداخل با دیگر دندان ها

یکی از اصلی ترین مشکلاتی که مزیودنس یا دندان اضافی ایجاد می کند، تداخل با سایر دندان ها است. این تداخل در حالات مختلفی اتفاق می افتد:

  • تاخیر در درآمدن دندان های اطراف
  • در آمدن دندان های اطراف در مکان های نادرست
  • شلوغی و تراکم بالای دندان ها در اطراف مزیودنس
  • غیر هم ترازی دندان ها (مال اکلوژن) یا مشکلات بایت (bite)
  • وجود فاصله یا شکاف میان دندان ها، مخصوصا دندان های جلویی
  • خم شدن غیر عادی تاج یا ریشه دندان ها
  • بازجذب ریشه دندان های اطراف؛ در این حالت، ساختمان ریشه دندان از بین می رود

تداخل مزیودنس با سایر دندان ها ممکن است باعث شود فرد، به درمان ارتودنسی نیاز پیدا کند. به همین دلیل، شناسایی و درمان دندان اضافی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

تشکیل کیست (cyst)

کیست (cyst)، کیسه پر از مایعی است که در نواحی مختلف بدن ایجاد می شود. اگر دندان اضافی به صورت نهفته باشد و از لثه بیرون نیاید، ممکن است باعث ایجاد کیستی به نام کیست دنتی ژروس (dentigerous cyst) شود.

به طور کلی، کیست های دنتی ژروس کوچک نشانه یا علامتی ندارند. با این حال، اگر کیست شروع به بزرگ شدن کند، ممکن است مشکلاتی مانند ورم یا جا به جایی دندان های اطراف را به وجود آورد.

درآمدن دندان در حفره بینی

در برخی موارد، دندان اضافه به جای حفره دهان، در حفره بینی ظاهر می شود؛ البته این اتفاق بسیار نادر است. زمانی که دندان در حفره بینی ظاهر می شود، چندین مشکل به وجود می آورد؛ از جمله درد، ورم و انسداد بینی.

دندان اضافی

دندان اضافی

دندان اضافه چگونه و در چه زمان تشخیص داده می شود؟

مزیودنس ها معمولا در کودکان دیده می شوند. دندان اضافی در معاینات دندانپزشکی و عکس های رادیوگرافی تشخیص داده می شوند. دندان های اضافی بیشتر با دندان های دائمی مرتبط هستند. در نتیجه، دندان اضافی معمولا در زمان درآمدن دندان های دائمی مشاهده می شود.

دندانپزشک، حین معاینه دندان ها می تواند مزیودنس را شناسایی کند. حتی ممکن است خود فرد متوجه وجود دندان اضافه در دهانش شود. در این صورت، باید سریعا به دندانپزشک مراجعه کند.

با این حال، حدود 79 تا 91 درصد مزیودنس ها در حالت نهفته باقی می مانند. از جمله علائم وجود دندان نهفته اضافی، می توان به تراکم بالای دندان ها، غیر هم ترازی دندان ها و تاخیر در درآمدن دندان های اطراف اشاره کرد.

اگر مزیودنس نهفته باشد، می توان به کمک عکس رادیوگرافی آن را شناسایی کرد. برای تشخیص، دندانپزشک باید عکس هایی را که از زوایای مختلف گرفته شده اند، بررسی کند.

کشیدن دندان اضافی و دیگر روش های درمانی

کشیدن دندان، رایج ترین روش مدیریت دندان اضافی است. اما در برخی موارد، مانند مواقعی که مزیودنس یک دندان شیری است و پیچیدگی ایجاد نشده، دندانپزشک ممکن است آن را نکشد و فقط تحت نظر بگیرد. کشیدن دندان اضافی باید با دقت زیادی انجام شود. دو نوع روش کشیدن وجود دارد:

  • ساده. در روش ساده، دندان بدون ایجاد برش در لثه ها، کشیده می شود. دندانپزشک از ابزار مخصوصی برای گرفتن و شل کردن دندان استفاده می کند. این پروسه باید در کلینیک یا مطب دندانپزشکی انجام شود.
  • جراحی. در موارد پیچیده تر، مانند زمانی که دندان نهفته است، باید از روش جراحی کمک گرفت. در این پروسه، برشی در لثه ها ایجاد می شود که در نهایت با بخیه بسته می شود. از آنجایی که بیشتر مزیودنس ها نهفته هستند، باید از این روش برای کشیدن آن ها استفاده کرد.

به طور کلی، کمی پس از شناسایی و تشخیص دندان اضافی، برای کشیدن آن اقدامات لازم صورت می گیرد. بدین ترتیب، مزیودنس مشکلات بیشتری در دهان ایجاد نمی کند. البته، کشیدن زودهنگام مزیودنس هم می تواند مشکل آفرین باشد. با کشیدن دندان اضافی، بخشی از لثه که قرار است دندان های دائمی از آن بیرون بیایند، صدمه می بیند. در این حالت، ممکن است دندان ها با تاخیر از لثه بیرون بزنند.

به همین خاطر، دندانپزشک پس از کشیدن مزیودنس باید وضعیت دهان و دندان ها را تحت نظر بگیرد تا بتواند وضعیت رشد و درآمدن دندان های دائمی را بررسی کند. در اکثر موارد، پس از کشیدن دندان اضافی، فرد باید درمان ارتودنسی آغاز کند. درمان ارتودنسی برای تصحیح هم ترازی، موقعیت و فاصله دندان ها از یکدیگر انجام می شود.

هزینه های مربوط به کشیدن دندان اضافه

هر چه نهفتگی دندان بیشتر باشد، هزینه کشیدن آن نیز افزایش می یابد. به طور کلی، عوامل مختلفی در هزینه درمان نقش دارند؛ برای مثال، میزان تجربه دندانپزشک، محل زندگی شما و موقعیت مزیودنس در دهان.

دندان اضافی

دندان اضافی

مزیودنس در بزرگسالان

در اکثر موارد، دندان اضافی در دوران کودکی شناسایی و درمان می شود. اما امکان دارد مزیودنس تا دوران بزرگسالی در دهان باقی بماند و تشخیص داده نشود. برخی علائمی که نشان دهنده وجود مزیودنس هستند، عبارتند از:

  • رشد دندان های جلو در زاویه یا موقعیت نادرست
  • وجود فاصله میان دندان های جلویی
  • غیر هم ترازی دندان های پیشین
  • متراکم شدن دندان ها
  • در نیامدن دندان های جلویی

اگر شک دارید که در دهان شما دندان اضافی وجود دارد، به دندانپزشک مراجعه نمایید. دندانپزشک با معاینه دندان ها و بررسی عکس های رادیوگرافی می تواند به وجود مزیودنس پی ببرد. از آنجایی که مزیودنس ها معمولا در سنین پایین شناسایی و درمان می شوند، ممکن است پس از کشیدن دندان اضافی، به درمان ارتودنسی یا دیگر درمان های دندانپزشکی نیاز پیدا کنید.

کلام آخر                                            

مزیودنس، دندان اضافی است که در پشت و یا بین دندان های جلویی ظاهر می شود. مزیودنس معمولا در کودکی شناسایی می شود. اگر برای درمان آن اقدام به موقعی صورت نگیرد، امکان دارد مشکلات دندانی دیگری ایجاد شود؛ برای مثال، متراکم شدن دندان ها، غیر هم تراز شدن دندان ها و تاخیر در درآمدن دندان های دائمی.

معمولا پس از شناسایی مزیودنس، برای کشیدن آن اقدام می شود. ممکن است پس از کشیدن دندان، نیاز به انجام درمان های ارتودنسی یا دیگر درمان های دندانپزشکی باشد.

اگر شک دارید که در دهان شما مزیودنس وجود دارد، به دندانپزشک مراجعه کنید. با درمان به موقع، می توانید از بروز مشکلات دندانی جلوگیری نمایید.

اضطراب دندانپزشکی چیست؟

مراجعه منظم به دندانپزشک، برای حفظ سلامت دندان ها و لثه ها ضروری است. برخی افراد از عارضه ای به نام اضطراب دندانپزشکی (dental anxiety) رنج می برند که آن ها را از رفتن به مطب دندانپزشک باز می دارد. اضطراب دندانپزشکی، مشکل رایجی است و حدود 36 درصد جمعیت از آن رنج می برند.

به جای عقب انداختن نوبت دندانپزشکی، بهتر است راجع به راه های مقابله با این اضطراب اطلاعات کسب کنید. در این مقاله، به راهکار های مقابله با اضطراب دندانپزشکی، علائم و علل ایجاد آن می پردازیم.

راهکار های مقابله با اضطراب دندانپزشکی

اضطراب دندانپزشکی در همه سنین دیده می شود. موارد زیر، راهکار های مقابله با این اضطراب هستند. با استفاده از این مکانیسم ها می توانید از شدت ترس خود بکاهید و درمان های مورد نیاز خود را نزد دندانپزشک انجام دهید.

نگرانی های خود را با دندانپزشک در میان بگذارید

توصیه می شود هر گونه نگرانی خود را با دندانپزشک در میان بگذارید. دندانپزشک می تواند در کاهش استرس و اضطراب به شما کمک کند. از او بخواهید تمام مراحل درمان را به طور دقیق برای شما توضیح دهد. بدین ترتیب، غافل گیر نمی شوید و می توانید آرامش بیشتری داشته باشید. همچنین، دندانپزشک ممکن است از تکنیک هایی برای ریلکس کردن شما استفاده کند.

هر سوالی که برایتان پیش می آید، از دندانپزشک بپرسید. مطمئین باشید که اطلاع از روند درمان، اضطراب شما را کاهش می دهد.

تمرینات تنفس

نفس کشیدن عمیق می تواند ذهن شما را آرام کند و به شما آرامش ببخشد. انجام تمرینات تنفسی می تواند استرس را کاهش دهد. برای انجام این تمرین، چشمان خود را ببندید و به آرامی هوا را به درون ریه هایتان فرو برید. چند ثانیه مکث کنید و سپس عمل بازدم را انجام دهید. این پروسه را چندین بار تکرار کنید.

اضطراب دندانپزشکی

اضطراب دندانپزشکی

مراقبه و ریلکس کردن عضلات

نشستن در اتاق انتظار مطب دندانپزشکی ممکن است اضطراب شما را افزایش دهد. در چنین شرایطی، مراقبه یا مدیتیشن می تواند از شدت استرس بکاهد و شما را آرام کند. مدیتیشن با افزایش سطح هوشیاری و تمرکز همراه است و باعث ریلکس شدن ماهیچه ها می شود. مدیتیشن را می توانید در هر زمان و در هر مکانی انجام دهید.

برای مثال، زمانی که در اتاق انتظار کلینیک دندانپزشکی نشسته اید، به یک نقطه خیره شوید و به بدن خود اجازه دهید تا کاملا ریلکس شود و در حالت استراحت قرار بگیرد. ذهن خود را به اعضای مختلف بدن معطوف کنید و سعی کنید به صورت خودآگاه، تنش ها و فشار ها را از خود دور نمایید. بدین ترتیب، بدن شما در حالت استراحت و آرامش مطلق قرار می گیرد.

تجسم ذهنی هدایت شده

یکی دیگر از روش ها، تجسم و تصویر سازی  افکار خودشایند است. اگر دچار اضطراب دندانپزشکی شده اید، سعی کنید به مسائل خوشحال کننده و خوشایند فکر کنید. می توانید به خاطرات خوش خود فکر کنید. با انجام این کار، ذهن شما کمی آرام می شود.

اضطراب دندانپزشکی

اضطراب دندانپزشکی

هیپنوتیسم

در هیپنوتیسم درمانی، بخش خودآگاه ذهن خاموش می شود و فرد احساس آرامش می کند. به تدریج به حالت خلسه می رسید. در این زمان، فرد هیپنوتیسم کننده سعی می کند از اضطراب شما بکاهد. البته باید توجه داشته باشید که فرد هیپنوتیسم کننده نمی تواند برخلاف میل تان، شما را به انجام یا عدم انجام کاری وادار کند.

پرت کردن حواس

توجه به مسئله ای دیگر، به جز دندانپزشکی، می تواند در کاهش اضطراب موثر باشد. در واقع، باید حواس خود را به انجام کاری دیگر اختصاص دهید تا ذهن شما فرصت فکر در مورد دندانپزشکی را نداشته باشد. می توانید در اتاق انتظار، تلویزیون تماشا کنید و یا موسیقی گوش دهید.

همراه با دوست خود به دندانپزشکی مراجعه کنید

داشتن یک همراه یا دوست در زمان مراجعه به دندانپزشک می تواند از میزان اضطراب کم کند. دوست شما می تواند با هماهنگی دندانپزشک، در اتاق معاینه نیز شما را همراهی کند.

دارو های ضد درد

می توانید از دارو های ضد درد بدون نسخه استفاده کنید. بدین ترتیب، هنگام انجام پروسه دندانپزشکی، درد کمتری احساس می کنید و ممکن است از شدت استرس شما کاسته شود. دندانپزشکان ممکن است قبل از شروع درمان و یا در حین درمان، از نیتروز اکسید یا همان گاز خنده استفاده کنند.

دارو های ضد اضطراب

در مواردی که اضطراب دندانپزشکی خفیف است، دندانپزشک ممکن است از دارو های ضد اضطراب استفاده کند تا بیمار آرامش بیشتری داشته باشد.

بیهوشی عمومی

برای افرادی که از اضطراب دندانپزشکی شدید رنج می برند، از بیهوشی عمومی استفاده می شود. زمانی که تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرید، دردی احساس نمی کنید. دندانپزشکان معولا برای بیهوشی کامل بیماران آموزش دیده اند و می توانند این کار را بدون هیچ خطری، در کلینیک یا بیمارستان انجام دهند.

اضطراب دندانپزشکی

اضطراب دندانپزشکی

علائم اضطراب دندانپزشکی

علائم اضطراب دندانپزشکی چیست؟ از کجا بدانیم که به آن دچار هستیم یا نه؟ بسیاری از افراد، قبل از ورود به اتاق معاینه استرس را تجربه می کنند اما حس اضطراب آن ها به حدی نیست که نتوانند درمان دندانپزشکی را انجام دهند.

در مقابل، افرادی که از اضطراب دندانپزشکی رنج می برند، علائم دیگری نیز دارند؛ مانند:

  • تپش قلب
  • حملات اضطرابی (panic attack)
  • کاهش فشار خون
  • رفتار خشونت آمیز
  • تعریق شدید
  • گریه کردن
  • احساس ضعف و غش

آیا اضطراب دندانپزشکی در سلامت دهان و دندان تاثیری دارد؟

اگر به اضطراب دندانپزشکی دچار هستید، ممکن است به موقع به دندانپزشک مراجعه نکنید و مشکلات دندانی شما شدید تر شوند. اگر دندانپزشک دندان های شما را جرم گیری نکند و یا پوسیدگی های دندان هایتان را درمان نکند، به تدریج مشکلاتی در دهان شما ایجاد می شود. مثلا، لثه هایتان شروع به خون ریزی می کنند، دندان هایتان به تدریج لق می شوند و دهانتان بوی بدی می گیرد.

اضطراب دندانپزشکی

اضطراب دندانپزشکی

عوامل ایجاد اضطراب دندانپزشکی

عوامل متعددی در ایجاد این اضطراب نقش دارند:

  • ترس از درد
  • سوابق ناخوشایند دندانپزشکی
  • ترس از دست دادن کنترل
  • سابقه اختلالات اضطراب
  • ترس از سوزن و دریل دندانپزشکی
  • ترس از عوارض جانبی دارو های بی حسی و ضد درد
  • ترس از عمل نکردن دارو های بی حسی

کلام آخر

اضطراب دندانپزشکی هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده می شود. می توانید با انجام برخی تکنیک ها، از شدت اضطراب بکاهید. می توانید با دندانپزشک خود در این باره مشورت کنید و ترس های خود را با او در میان بگذارید.

آیا عفونت دندان می تواند سبب مرگ شود؟

عفونت دندان زمانی اتفاق می افتد که باکتری وارد اعصاب یا بافت نرم دندان شود. به بافت نرم دندان، پالپ (pulp) می گوییم. عفونت ممکن است به دنبال پوسیدگی، آسیب یا پروس های دندانپزشکی رخ دهد. به ندرت، عفونت دندان می تواند سبب مرگ شود. عدم درمان عفونت باعث گسترش آن به دیگر بخش های بدن می شود و ممکن است پیچیدگی ها و مشکلات مرگ آفرینی در بدن به وجود بیاید.

در ادامه، به کشنده بودن عفونت دندان و اقدامات لازم برای جلوگیری از مرگ می پردازیم.

آیا عفونت دندان می تواند به مرگ ختم شود؟

زمانی که باکتری وارد اعصاب و پالپ دندان می شود، عفونت به وجود می آید. با پیشرفت عفونت، پاکت های پر از چرکی در اطراف دندان ایجاد می شود که به آن ها آبسه (dental abscess) گفته می شود. در قرن 17، عفونت دندان یکی از پنج علت اصلی مرگ و میر در لندن بود. تا سال 1908، بین 10 تا 40 درصد افرادی که دچار عفونت دندان می شدند، جان می باختند.

با پیشرفت تکنولوژی و پیدایش روش های جدید برای تمیز نگه داشتن دندان ها، مرگ ناشی از عفونت دندان کمتر و کمتر شد. لا این حال، بهتر است آگاهی کافی در مورد این مسئله داشته باشید تا در صورت عفونت دندان هایتان، مراقبت های لازم را انجام دهید. اگر عفونت دندان به موقع درمان نشود، به سایر بخش های بدن گسترش می یابد و مشکلات جدی را ایجاد می کند. این مشکلات و پیچیدگی ها عبارتند از:

  • سپسیس (sepsis) یا مسمومیت خون: واکنش شدید و حاد بدن در پاسخ به عفونت
  • آنژین لودویک (Ludwig’s angina): مجموعه ای از عفونت های باکتریایی که دهان و زیر زبان را تحت تاثیر قرار می دهند
  • فاشئیت نکروزان (necrotizing fasciitis): نوعی عفونت شدید که باعث مرگ بافت نرم بدن می شود
  • التهاب میان سینه (mediastinitis): التهاب مدیاستن؛ مدیاستن فضای بین دو ریه است.
  • التهاب درون شامه قلب (endocarditis): التهاب پوشش داخلی حفرات قلب
  • ترومبوز سینوس کاورنوس (cavernous sinus thrombosis): لخته خون خطرناک در سینوس ها، در پایین مغز و پشت چشم ها
  • عفونت استخوان (osteomyelitis): عفونت بافت استخوان
  • آبسه مغزی: تجمع چرک در داخل مغز

عفونت دندان با چه سرعتی می تواند باعث مرگ شود؟

نمی توان سرعت دقیقی را مشخص کرد. پاسخ سوالات زیر تا حدی روند عفونت را مشخص می کنند.

چقدر طول می کشد تا آبسه تشکیل شود؟

چندین ماه طول می کشد تا در اثر پوسیدگی، آبسه تشکیل شود؛ چرامه پروسه پوسیدگی تدریجی است و طول می کشد تا پالپ مرکز دندان آسیب ببیند. اما، آسیب یا صدمه به دندان ها می تواند سرعت ورود باکتری به دندان ها را افزایش دهد. برای مثال، شکستن یا ترک خوردن دندان، سرعت ورود باکتری به اعصاب و پالپ را افزایش می دهد.

پس از ایجاد آبسه، چه اتفاقی می افتد؟

پس از شکل گیری آبسه، ورم و درد ضربان داری را در اطراف دندان عفونی تجربه می کنید. این علائم نشان می دهند که مشکلی در دهان وجود دارد. البته قبل از ایجاد آبسه، خود پوسیدگی دندان نیز می تواند درد ایجاد کند. مطالعات نشان داده اند که افرادی که در اثر عفونت دندان می میرند، از چندین ماه قبل از مرگ، دندان درد را تجربه می کنند. در این دوران، می توان از آنتی بیوتیک ها برای درمان دندان درد استفاده کرد. اما، آنتی بیوتیک ها به تنهایی قادر به درمان آبسه نیستند. پوسیدگی دندان ها نیز، باید درمان شود.

اگر آبسه دندانی به موقع درمان نشود، به سایر بخش های بدن مثل فک، گردن و مغز گسترش می یابد. گسترش عفونت همراه با علائمی مانند دشواری در بلع، دشواری در تنفس و عدم توانایی باز کردن دهان است. در این مرحله از عفونت، اگر درمانی آغاز نشود، امکان مرگ وجود دارد.

چه عواملی می توانند باعث بروز پیچیدگی های ناشی از آبسه شوند؟

عوامل متعددی می توانند باعث بروز پیچیدگی های ناشی از آبسه دندانی شوند؛ مانند:

  • بالا بودن سن
  • دیابت
  • اختلال در سیستم ایمنی
  • تجربه سوء تغذیه
خطرات ناشی از عفونت دندان

خطرات ناشی از عفونت دندان

چه زمانی باید برای عفونت دندان به بیمارستان مراجعه کنید؟

اگر عفونت دندان به صورت خود به خودی از بین نرفت، باید به بیمارستان مراجعه کنید. درمان باید به موقع انجام شود تا عفونت گسترش پیدا نکند. در صورت مشاهده علائم زیر، به دندانپزشک مراجعه نمایید:

  • درد ضربانی در ناحیه دندان عفونی
  • لثه های قرمز و ورم کرده
  • بوی بد دهان
  • مزه بد دهان
  • تغییر رنگ دندان مورد نظر
  • افزایش حساسیت دندان در مواجهه با فشار یا سرما و گرما

برخی علائم نشانگر شدید تر شدن عفونت دندان هستند. در صورت مشاهده نشانه های زیر، سریعا به اورژانس مراجعه کنید:

  • تب
  • بد حالی (به طور کلی)
  • ورم عقده های لنفاوی
  • سردرد
  • سرگیجه و استفراغ
  • ورم اطراف صورت، گردن یا چشم ها
  • عدم توانایی باز کردن دهان یا فک
  • دشواری در تکلم، جویدن و بلعیدن
  • دشواری در تنفس
  • تند شدن ضربان قلب

اگر دچارعفونت دندان شده اید و حال عمومی خوبی ندارید، بهتر است به پزشک یا دندانپزشک مراجعه کنید.

خطرات ناشی از عفونت دندان

خطرات ناشی از عفونت دندان

عفونت دندان چگونه درمان می شود؟

از جمله روش های درمان عفونت دندان، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تخلیه یا درناژ (drainage). دندانپزشک برش کوچکی در لثه ها ایجاد می کند تا آبسه تخلیه شود. این روش، درمانی موقتی است و برای بهبودی کامل باید از روش های دیگر نیز کمک گرفت.
  • عصب کشی (root canal). در پروسه عصب کشی، پالپ عفونی از دندان خارج می شود. سپس، داخل دندان با دقت تمیز و پر می شود. در آخر، روکشی بر روی دندان قرار می گیرد.
  • کشیدن دندان. در مواقعی که امکان نجات دندان وجود ندارد، باید دندان را کشید.
  • آنتی بیوتیک ها. آنتی بیوتیک ها دارو هایی هستند که باکتری ها را می کشند. در مواقعی، از آن ها برای درمان عفونت دندان استفاده می شود. بسته به شدت عفونت دندان شما، ممکن است آنتی بیوتیک را به صورت خوراکی یا داخل وریدی دریافت کنید. تجویز آنتی بیوتیک، به تنهایی برای درمان عفونت دندان کافی نیست و باید از روش های دیگر مانند عصب کشی یا کشیدن دندان نیز استفاده کرد.

آیا درمان های خانگی بر عفونت دندان اثر دارند؟

می توانید از درمان های خانگی برای کاهش علائم کمک بگیرید:

  • مصرف دارو های ضد درد بدون نسخه مانند استامینوفن و اینوپروفن
  • خوردن غذا های نرم و جویدن با سمت مخالف دندان عفونی
  • پرهیز از غذا هایی که ممکن است اثر منفی بر دندان عفونی بگذارند؛ مانند غذا های خیلی گرم، خیلی سرد، اسیدی، پر ادویه و سفت.
  • استفاده منظم از مسواک با موهای نرم و کشیدن نخ دندان. از کشیدن نخ دندان در اطراف دندان عفونی خودداری کنید.
  • شست و شوی دهان با آب و نمک یا هیدروژن پراکسید؛ برای کاهش درد و ورم.
  • استفاده از کمپرس یخ برای کاهش درد و التهاب
  • قرار دادن سیر در نزدیکی دندان عفونی. سیر خواص ضد باکتریایی دارد.

البته، توجه داشته باشید که درمان های خانگی، هیچ گاه جای درمان تخصصی دندانپزشک را نمی گیرند.

کلام آخر

همانطور که گفته شد، عفونت دندان ممکن است مشکلات جدی به وجود بیاورد و حتی به مرگ ختم شود. اگر عفونت دندان به موقع درمان نشود، به تدریج در بدن گسترش می یابد. گسترش عفونت در بدن با علائمی از جمله تب، دشواری در تنفس و دشواری در بلع همراه است.

عفونت دندان با درد همراه است. در صورت مشاهده علائم عفونت، سریعا به دندانپزشک مراجعه نمایید تا در صورت نیاز، درمان آغاز شود. برای درمان عفونت دندان می توان از پروسه های دندانپزشکی مختلف مانند عصب کشی یا کشیدن دندان استفاده کرد.

سبز رنگ شدن دندان ها و نحوه درمان آن

ممکن است بر روی دندان های شیری یا دائمی، لکه های سبز رنگ به وجود بیاید. علاوه بر تاثیری که در ظاهر لبخند دارند، لکه های سبز رنگ می توانند نشان دهنده مشکل یا بیماری در بدن باشند. در این مقاله، به دلیل سبز شدن دندان ها و روش های درمان آن می پردازیم.

علت سبز رنگ شدن دندان ها چیست؟

دندان ها ممکن است از درون سبز شوند (لکه درونی) و یا از خارج شروع به سبز شدن بکنند (لکه بیرونی).

لکه درونی

لکه درونی از داخل عاج دندان شروع می شود. این نوع لکه رایج نیست. اما اگر اتفاق بیفتد، معمولا در زمانی است که دندان در حال رشد است. سبز بودن لکه به علت کمبود مواد مغذی در رژیم غذایی فرد است. برخی بیماری ها و مشکلات سلامتی نیز می توانند لکه های سبز رنگ را ایجاد کنند.

لکه خارجی

این نوع لکه بر روی مینای دندان ایجاد می شود. علت آن، تجمع باکتری ها و قارچ هایی است که با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن از بین نرفته اند. غذا ها و نوشیدنی هایی که رنگ تیره دارند نیز می توانند لکه هایی سبز بر روی دندان به وجود بیاورند. همچنین، مصرف برخی دارو های خاص و تنباکو باعث تغییر رنگ دندان می شوند.

در جدول زیر، عوامل داخلی و خارجی را که می توانند باعث پیدایش لکه های سبز بر روی دندان ها شوند، مشاهده می کنید.

عوامل خارجی عوامل داخلی
عدم رعایت بهداشت دهان یرقان نوزادی به دلیل بالا بودن میزان بیلی روبین
مصرف تنباکو یرقان مزمن
غذا ها و نوشیدنی هایی که رنگ تیره ای دارند ناسازگاری RH (بیماری RH)
باکتری های رنگی زا ناسازگاری ABO
مسمومیت خون (سپسیس)
کم خونی همولیتیک
مصرف برخی دارو ها
سبز رنگ شدن دندان

سبز رنگ شدن دندان

دلایل داخلی سبز رنگ شدن دندان ها

مشکلات و بیماری های متعددی باعث سبز شدن دندان ها می شوند؛ از جمله:

یرقان نوزادی به دلیل بالا بودن میزان بیلی روبین

یرقان در نوزادان با زرد رنگ شدن پوست و چشم ها مرتبط است. این عارضه رایج، به دلیل بالا بودن میزان بیلی روبین خون ایجاد می شود.  بیلی روبین رنگدانه زردی است که در اثر تجزیه گلبول های قرمز ساخته می شود. بالا بودن میزان این رنگدانه می تواند بر رنگ دندان های نوزاد اثر بگذارد و آن ها را به رنگ سبز در بیاورد.

لکه های سبزی که در اثر بالا بودن بیلی روبین بر روی دندان ها ایجاد شده اند، تا زمان افتادن دندان ها باقی می مانند. دندان های دائمی که در می آیند، رنگ طبیعی خود را دارند و سبز نیستند.

یرقان مزمن

اگر یرقان نوزاد بیش از 2-3 هفته طول بکشد، به آن زردی یا یرقان مزمن گفته می شود. این اختلال معمولا در نتیجه بالا بودن میزان بیلی روبین خون اتفاق می افتد. یرقان مزمن باعث سبز شدن دندان های شیری می شود. البته، یرقان مزمن می تواند در اثر بیماری کبدی نیز ایجاد شود.

ناسازگاری RH یا همان فاکتور رزوس (بیماری RH)

فاکتور رزوس (RH)، پروتئین اختصاصی در سطح گلبول های قرمز است. ناسازگاری فاکتور رزوس زمانی رخ می دهد که زن بارداری خون RH-منفی دارد و فرزند خون RH-مثبت دارد. در این حالت، بدن مادر نسبت به خون جنین واکنش نشان می دهد و آن را بیگانه تشخیص می دهد. در نتیجه، در بدن مادر پادتن هایی در برابر گلبول های قرمز جنین ساخته می شود. ناسازگاری فاکتور رزوس می تواند باعث بالا رفتن میزان بیلی روبین در نوزاد تازه متولد بشود. همان طور که گفته شد، بالا بودن بیلی روبین ممکن است منجر به سبز رنگ شدن دندان ها شود.

ناسازگاری ABO

این اختلال مشابه ناسازگاری فاکتور رزوس (RH) است و زمانی اتفاق می افتد که زن باردار گروه خونی O دارد و نوزاد گروه خونی A یا B دارد. ناسازگاری ABO نیز می تواند منجر به بالا رفتن بیلی روبین خون در نوزادان تازه متولد، بشود. در نتیجه، در این نوزادان نیز رنگ دندان ها ممکن است به رنگ سبز در بیاید.

مسمومیت خون یا سپسیس (sepsis)

سپسیس، واکنش کشنده و خطرناک بدن به عفونت ها است و ممکن است در هر سنی رخ دهد. سپسیس یا مسمومیت خون، جریان صفرا به کبد را متوقف و یا کند می کند. به این اثر سپسیس، کلستاز (cholestasis) گفته می شود. کلستاز می تواند باعث سبز شدن دندان های شیری شود.

کم خونی همولیتیک

کم خونی همولیتیک زمانی رخ می دهد که سرعت نابود شدن گلبول های قرمز بیشتر از سرعت ساخت گلبول ها به وسیله مغز استخوان باشد. کم خونی همولیتیک علل متعددی دارد. برخی از عوامل ایجاد آن ارثی هستند؛ مانند کم خونی داسی شکل.

کم خونی همولیتیک ممکن است باعث تجمع بیلی روبین شود و در نتیجه، دندان ها سبز رنگ شوند.

دارو ها

برخی آنتی بیوتیک ها مانند سپروفلوکساسین و تتراسایکلین، می توانند باعث تغییر رنگ دندان های شیری یا دائمی شوند. در این حالت، دندان ها نمایی سبز رنگ به خود می گیرند.

سبز رنگ شدن دندان

سبز رنگ شدن دندان

دلایل بیرونی سبز شدن دندان ها

لکه های خارجی می توانند به دندان ها ظاهری خاکستری، قهوه ای، سیاه، زرد، نارنجی یا سبز ببخشند. برخی عوامل خارجی که این لکه ها را ایجاد می کنند، عبارتند از:

  • مواد غذایی تیره رنگ
  • نوشیدنی های تیره رنگ مانند قهوه، چای، آب گریپ فروت، نوشابه و شراب
  • تنباکو
  • باکتری های رنگ زا؛ این باکتری های رنگ زا روی دندان تجمع پیدا می کنند (به خصوص در نزدیکی خط لثه) و لکه های سبز رنگ بر روی دندان به وجود می آورند.

اگر بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت نکنید، احتمال اثر کردن عوامل خارجی و سبز شدن دندان ها بیشتر می شود.

سبز رنگ شدن دندان

سبز رنگ شدن دندان

چگونگی درمان دندان های سبز

روش درمان بر اساس علت ایجاد لکه، انتخاب می شود. همچنین، شیری یا دائمی بودن دندان ها در انتخاب روش درمان تاثیر دارد.

لکه های سبز روی دندان های شیری ناشی از عوامل درونی

امکان درمان و برطرف کردن این لکه ها در خانه وجود ندارد. نباید از سفید کردن تخصصی دندان ها برای درمان دندان های شیری سبز رنگ استفاده کرد. سفید کننده های بدون نسخه نیز، تنها لثه ها را ملتهب می کنند و برای کودکان کارساز نیستند. دندان های شیری سبز رنگ، پس از مدتی خواهند افتاد و با دندان های دائمی جایگزین می شوند. دندان های دائمی رنگ طبیعی خود را خواهند داشت.

لکه های سبز روی دندان های دائمی ناشی از عوامل خارجی

از بین بردن لکه های سبز رنگ دندان های دائمی که منشا خارجی دارند، کار دشواری است. می توان با رعایت برخی نکات در خانه، پروسه درمانی را تسهیل کرد:

  • خمیر دندان یا دهانشویه های سفید کننده
  • بلیچینگ (bleaching) یا سفید کردن دندان ها در خانه
  • استفاده از ژل یا چسب های سفید کننده

می توان از روش های سفید کردن تخصصی دندان ها کمک گرفت که فقط دندانپزشک صلاحیت انجام آن ها را دارد:

  • بلیچینگ (bleaching) دندان ها نزد دندانپزشک. در این پروسه، از لامپ مخصوصی استفاده می شود که غلظت های بالای هیدروژن پراکسید را تجزیه می کند.
  • ونیر ها (veneers). ونیر ها به جای سفید کردن دندان ها، آن ها را می پوشانند. ونیر ها برای لکه هایی که به راحتی از بین نمی روند، مناسب هستند.

لکه های خارجی

برخی از رایج ترین روش های از بین بردن لکه های خارجی عبارتند از:

  • دندانپزشک می تواند با انجام جرم گیری و تمیز کردن عمیق دندان ها، مقدار زیادی از لکه ها را از بین ببرد. در این پروسه، از وسیله ای برای تراشیدن پلاک سخت شده و تارتار روی دندان ها استفاده می شود.
  • استفاده از چسب های سفید کننده دندان در خانه، می تواند در از بین بردن لکه ها موثر باشد.
  • استفاده از خمیردندان سفید کننده
  • مراجعه منظم به دندانپزشک و رعایت بهداشت دهان و دندان در خانه از بازگشت لکه ها جلوگیری می کند.

کلام آخر

همانطور که گفته شد، لکه های سبز رنگ بر روی دندان ها ممکن است علت خارجی یا داخلی داشته باشند. لکه های داخلی معمولا در زمان رشد دندان ها ایجاد می شوند. برخی بیماری ها مانند یرقان، باعث سبز شدن دندان های نوزاد می شوند. سفید کردن تخصصی دندان ها و استفاده از خمیردندان های سفید کننده برای کودکان مجاز نیست.

عدم رعایت بهداشت دهان و تجمع باکتری بر روی دندان ها از جمله عوامل خارجی هستند که می توانند لکه های سبز بر روی دندان ها به وجود بیاورند. این نوع لکه ها معمولا به درمان های خانگی جواب می دهند. برای درمان تخصصی آن ها باید به دندانپزشک مراجعه کرد.

عصب کشی دندان های جلویی

پروسه عصب کشی (root canal)، برای بسیاری ناخوشایند است. با این حال، این درمان دندانپزشکی یکی از رایج ترین پروسه هایی است که بر روی دندان ها صورت می گیرد. برای مثال، سالانه بیش از 15 میلیون عصب کشی در ایالات متحده آمریکا انجام می شود. عصب کشی معمولا ساده و بدون درد است. طی آن، پالپ (pulp) آسیب دیده یا عفونی از دندان خارج و جای آن با ماده خاصی پر می شود. در نهایت، روکش محافظی بر روی دندان قرار می گیرد.

عصب کشی دندان های جلویی ساده تر از سایر دندان ها است. در ادامه این مقاله، بیشتر به این موضوع می پردازیم.

مراحل عصب کشی دندان های جلویی به چه صورت است؟

به طور معمول، مراحل عصب کشی دندان های جلویی به صورت زیر است:

  • ابتدا، دندانپزشک عکس رادیوگرافی دندانی را که به عصب کشی نیاز دارد، بررسی می کند.
  • سپس، دندان و ناحیه اطراف آن را به صورت موضعی، بی حس می کند.
  • اطراف دندان مورد نظر، حایلی قرار داده می شود تا لثه ها و سایر بخش های دهان در زمان انجام عصب کشی، تحت تاثیر قرار نگیرند.
  • دندانپزشک، اطراف دندان را از لحاظ وجود بافت های مرده، آسیب دیده یا عفونی بررسی می کند.
  • مینای دندان با دریل مخصوص سوراخ می شود تا دندانپزشک بتواند به پالپ زیر آن دسترسی پیدا کند.
  • بافت های آسیب دیده، پوسیده، مرده و عفونی ریشه دندان برداشته می شود.
  • در مرحله بعد، دندانپزشک بخش خالی شده را خشک می کند.
  • فضای خالی تمیز شده، با پلیمری از جنس لاتکس پر می شود.
  • سوراخ ایجاد شده در دندان، به طور موقتی با ماده ای پر می شود. بدین ترتیب، دندان در دوران بهبودی از آسیب و عفونت در امان باقی می ماند.
  • پس از بهبودی، روکش دائمی روی دندان قرار می گیرد و از دندان در برابر عفونت ها و آسیب ها محافظت می کند. طول عمر روکش های دائمی معمولا 10 سال است.

چرا عصب کشی دندان های جلو آسان تر و بی درد تر است؟

از آن جایی که پالپ کمتری در دندان های نازک جلویی وجود دارد، عصب کشی آن ها آسان تر است. همچنین، پالپ دندانی کمتر به معنی درد کمتر است. در واقع، با استفاده از بی حسی موضعی در زمان عصب کشی دندان های جلویی، فرد تقریبا هیچ دردی احساس نمی کند.

دوران بهبودی پس از عصب کشی دندان های جلو

دورران بهبودی پس از عصب کشی دندان های جلو معمولا کوتاه تر است. دندان های جلویی سریع تر بهبود پیدا می کنند.

در عصب کشی دندان های جلو، ممکن است نیازی به روکش دائمی نباشد

دندان های مولر و پری مولر، نقش اصلی را در خرد کردن و جویدن مواد غذایی ایفا می کنند. به طور کلی فشار زیادی به دندان های جلویی وارد نمی شود. در نتیجه، ممکن است نیازی به قرار دادن روکش دائم روی دندان نباشد. در این حالت، در زمان بهبودی از عصب کشی، دندان با ماده ای موقتی پر می شود. پس از بهبودی دندان، پر کردگی دائمی از جنس کامپوزیت، در دندان قرار می گیرد.

عصب کشی دندان های جلویی

عصب کشی دندان های جلویی

مشکلات و پیچیدگی های احتمالی

طبیعی است که پس از عصب کشی دندان، کمی احساس درد داشته باشید. این درد، پس از گذشت چند روز، به طور خود ب خودی از بین می رود. اگر پس از یک هفته، همچنان احساس درد داشتید، به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

به طور کلی، پروسه عصب کشی بی خطر است و عفونت های ناشی از آن به ندرت رخ می دهند. مواردی که با مشاهده آن ها باید سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید، عبارتند از:

  • درد و ناراحتی. در صورت احساس کم، زیاد یا تشدید شونده بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر فشار دادن دندان باعث درد می شود و یا نوشیدنی های سرد و گرم احساس ناراحتی را تشدید می کنند، بهتر است با فرد متخصص تماس بگیرید.
  • ترشحات و چرک. وجود ترشحات سبز یا زرد رنگ و همچنین چرک در ناحیه دندان عصب کشی شده.
  • بافت ملتهب. در صورت التهاب و قرمز شدن لثه ها، صورت یا گردن پس از انجام عصب کشی، بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید.
  • مزه و بوی غیرعادی دهان. ممکن است در اثر عفونت، مزه و بوی دهان تغییر نماید.
  • غیر هم ترازی بایت. اگر پرکردگی موقت و یا روکش جا به جا شود، امکان دارد دندان ها نامرتب و غیر هم تراز شوند.
عصب کشی دندان های جلویی

عصب کشی دندان های جلویی

نکاتی در مورد دوران بهبودی پس از عصب کشی دندان

از جمله نکات مهم مربوط به سالم نگه داشتن دندان ها، پس از انجام عصب کشی، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. بهتر است حداقل روزی دو مرتبه مسواک بزنید و نخ دندان بکشید.
  • از دهانشویه ضدعفونی کننده استفاده نمایید. هر روز، مخصوصا در روز های پس از عصب کشی دندان، از دهانشویه ضدعفونی کننده استفاده کنید.
  • هر شش ماه، برای چکاپ و جرم گیری دندان ها به دندانپزشک مراجعه کنید. با انجام این کار، دندان ها و لثه هایتان سالم باقی می مانند و عفونت یا بیماری های دهان به موقع درمان می شوند.
  • در صورت مشاهده علائم عفونت یا جراحت، سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید.
عصب کشی دندان های جلویی

عصب کشی دندان های جلویی

هزینه عصب کشی دندان های جلویی

هزینه عصب کشی دندان های جلویی ممکن است کمی کمتر از دندان های عقبی باشد؛ چراکه پروسه آن آسان تر است. به طور کلی، عوامل متعددی در مقدار هزینه عصب کشی دخیل هستند؛ از جمله محل زندگی و تجربه دندانپزشک.

عصب کشی دندان های جلویی

عصب کشی دندان های جلویی

اگر دندان شما نیاز به عصب کشی داشته باشد اما این پروسه را انجام ندهید، چه اتفاقی می افتد؟

عصب کشی، درمان بسیار مناسبی برای دندان های آسیب دیده و عفونی است. عدم انجام این پروسه به پیشرفت عفونت، تجمع بیشتر باکتری ها و آسیب شدید تر منجر می شود. در واقع، دندانی که به عصب کشی نیاز دارد، بسیار ضعیف شده است. کشیدن دندان، جایگزین مناسبی برای عصب کشی نیست. بسیاری از افراد، به دلیل ترس از شدت درد عصب کشی، ترجیح می دهند دندان خود را نزد دندانپزشک بکشند. اما با پیشرفت دارو های بی حسی و ضد درد، از شدت دردناکی پروسه عصب کشی کاسته شده است. به علاوه، کشیدن دندان ها مشکلات جدی در ساختمان دهان و فک ایجاد می کند.

خلاصه

همانطور که گفته شد، عصب کشی دندان های جلویی پروسه ای تقریبا بدون درد و آسان است. انجام عصب کشی، تا سال های سال دندان را حفظ می کند. در صورت مشاهده علائم عفونت یا احساس درد در دندان هایتان، بهتر است سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید. عصب کشی به موقع دندان می تواند آن را نجات دهد و تا سال های سال حفظ کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد عصب کشی دندان های جلویی، می توانید با دندانپزشک خود صحبت کنید.

ارتباط کمبود کلسیم با سلامت دندان ها

کلسیم ماده مغذی است که برای دندان ها و استخوان ها فواید بسیار دارد. کمبود کلسیم می تواند برای سلامت دندان های فرد زیان بار باشد. در این مقاله، هر آنچه که باید در مورد کمبود کلسیم و اثرات آن بر دندان ها بدانید، شرح داده شده است.

کلسیم چه ارتباطی با دندان ها دارد؟

کلسیم، ماده مغذی مهمی است که باید برای داشتن استخوان ها و دندان های محکم و قوی، به میزان کافی در برنامه غذایی وجود داشته باشد. اگر فردی به اندازه کافی کلسیم، فسفر و ویتامین دی مصرف نکند، استخوان و دندان ها به مرور زمان ضعیف می شوند. در نهایت، کمبود این مواد می تواند به پوکی استخوان و مشکلات دیگری مانند پوسیدگی و از دست دادن دندان ها ختم شود.

بر اساس تحقیقات انجام شده، زنانی که مبتلا به پوکی استخوان هستند، تعداد دندان های کمتری از زنان سالم (در همان سن) دارند. در واقع، اگر استخوان فک ضعیف و یا نازک شود، ممکن است دیگر توانایی ثابت نگه داشتن دندان ها را نداشته باشد و بدین ترتیب، دندان ها از دست بروند.

نقش کلسیم بر سلامت دندان

نقش کلسیم بر سلامت دندان

علائم کمبود کلسیم در دندان ها

کمبود کلسیم باعث می شود استخوان ها ضعیف و کم تراکم شوند. زمانی که این اتفاق بیفتد، احتمال از دست رفتن دندان ها افزایش می یابد. محققان ارتباط مستقیمی میان کمبود کلسیم و افتادن دندان ها یافته اند. کسانی که به میزان کافی کلسیم دریافت نکنند، بیشتر ممکن است دچار مشکلات دندانی شوند.

دیگر نشانه های کمبود کلسیم

نشانه های کمبود کلسیم ممکن است تا چند سال ظاهر نشود؛ چراکه بدن فرد در نبود این ماده، کلسیم استخوان ها را به کار می گیرد. در طولانی مدت، کمبود کلسیم می تواند موارد زیر را ایجاد کند:

  • کاهش توده استخوانی (استئوپنی)
  • افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان
  • افزایش احتمال شکستگی استخوان

در موارد شدید، کمبود این ماده می تواند موارد زیر را به وجود بیاورد:

  • تشنج
  • بی حسی یا مورمور شدن انگشتان
  • ریتم غیرعادی قلب
نقش کلسیم بر سلامت دندان

نقش کلسیم بر سلامت دندان

پیشگیری

هر فرد می تواند با انجام کار های مشخصی، مینای دندان های خود را تقویت کند و از کمبود کلسیم و علائم آن جلوگیری کند.

عادات روزانه

می توان با انجام موارد زیر، به حفظ سلامت دندان ها کمک کرد:

  • مراقبت از دندان ها و لثه ها با مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و مراجعه منظم به دندانپزشک
  • تعویض مسواک، هر چند ماه به طور منظم
  • پرهیز از نوشیدنی های الکلی
  • پرهیز از کشیدن سیگار
  • مصرف روزانه 600-800 واحد ویتامین دی
  • نگه داشتن وزن بدن در حد متعادل
  • داشتن برنامه غذایی حاوی سبزیجات، میوه جات، غلات کامل، پروتئین و لبنیات کم چرب
  • ورزش کردن به طور منظم
  • مراجعه به دندانپزشک در صورت وجود درد یا ناراحتی در دهان

برنامه غذایی

همه افراد باید غذا های غنی از کلسیم را در رژیم غذایی خود جای دهند؛ مانند:

  • محصولات لبنی
  • شیر سویا
  • سبزیجات با برگ های سبز
  • انواع بادام
  • انواع لوبیا
  • کنسرو ماهی

توصیه می شود که در کنار مواد غذایی حاوی کلسیم، غذا های دارای ویتامین C و فسفر نیز مصرف شود. ویتامین C به سلامت لثه ها کمک می کند. فسفر که در مواد غذایی مانند لوبیا، تخم مرغ و گوشت وجود دارد نیز، برای داشتن دندان هایی محکم ضروری است.

از دست دادن دندان ها، خود می تواند باعث مشکلات تغذیه ای شود. افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند، معمولا غذا های نرم تری مصرف می کنند که ممکن است مواد مغذی کافی نداشته باشد. حتی در مواردی، افتادن دندان ها در نهایت باعث افزایش وزن می شود.

دندانپزشک می تواند دندان های از دست رفته را جایگزین کند. برای مثال، استفاده از دندان های مصنوعی مناسب دهان می تواند در داشتن یک رژیم غذایی سالم نقش داشته باشد.

کلسیم در غذا ها یا در مکمل ها

تحقیقات نشان داده اند که کمبود کلسیم می تواند احتمال ابتلا به سرطان و بیماری های دهان را افزایش دهد. مصرف میزان کافی کلسیم بخش مهمی از پیشگیری از کاهش توده استخوانی است. البته، بهتر است که کلسیم و دیگر مواد مغذی از طریق مواد غذایی به بدن برسند و نه از طریق مکمل ها.

مکمل های کلسیم تاثیر ناچیزی در جلوگیری از شکستگی ها دارند؛ بنابراین بهتر است که پزشکان و دندانپزشکان آن ها را تجویز نکنند. همچنین، مصرف مکمل های کلسیم می تواند ریسک سکته قلبی، سنگ کلیه و بیماری های حاد گوارشی را افزایش دهد.

نقش کلسیم بر سلامت دندان

نقش کلسیم بر سلامت دندان

چه زمان باید به دندانپزشک یا پزشک مراجعه کرد؟

در صورت از دست دادن دندان، شکستگی استخوان یا نشان دادن علائم مربوط به کمبود کلسیم، بهتر است به دندانپزشک و پزشک مراجعه نمایید. کسانی که مبتلا به پوکی استخوان هستند، باید تحت نظر دندانپزشک باشند؛ چراکه به راحتی ممکن است دندان های خود را از دست بدهند.

اگر دندان خود را از دست داده اید، حتما با دندانپزشک خود مشورت کنید. دندانپزشک می تواند با جایگذاری دندان های مصنوعی یا ایمپلنت های دندانی، عملکرد دهان را به حالت طبیعی بازگرداند.

خلاصه

کمبود کلسیم می تواند سلامت استخوان ها را در معرض خطر قرار دهد و مشکلات متعددی را ایجاد کند. همچنین، اثرات زیان باری بر دندان ها می گذارد. زمانی که کلسیم به اندازه کافی در بدن وجود نداشته باشد، سلول ها مجبور به استفاده از ذخایر کلسیم موجود در استخوان ها می شوند. بدین ترتیب، استخوان ها تراکم خود را از دست می دهند و ضعیف می شوند. ضعف استخوانی ممکن است به از دست رفتن دندان ها منجر شود.

همچنین، کمبود کلسیم می تواند فرد را مستعد بیماری هایی مانند سرطان کند. برخی افراد، با مصرف میزان کافی ویتامین دی و کلسیم، از بروز این عوارض جلوگیری می کنند. به طور کلی، بهتر است کلسیم مورد نیاز از طریق مواد غذایی تامین شود و نه از طریق مکمل ها؛ چراکه مصرف مکمل می تواند تاثیرات بدی بر سلامتی داشته باشد.

اگر علائم کمبود کلسیم را در خود مشاهده می کنید، بهتر است سریعا به پزشک مراجعه کنید. با توجه به رابطه میان کلسیم و سلامت دندان ها، مراجعه به دندانپزشک نیز توصیه می شود.

درد ضربان دار دندان

درد ضربان دار دندان ها معمولا نشان دهنده وجود عفونت یا آسیبی در داخل دهان است. در اکثر موارد، درد مربوط به پوسیدگی دندان ها یا آبسه است. نمی توان تنها با توجه به علائم، علت ایجاد درد ضربان دار را پیدا کرد. به علاوه، جراحات و آبسه های دهان همیشه قابل دیدن نیستند. بنابراین، در صورت احساس درد ضربان دار در دهان، باید سریعا به دندانپزشک مراجعه کرد.

در این مقاله، به رایج ترین علل ایجاد درد ضربان دار دندان ها و نحوه درمان آن می پردازیم.

عوامل ایجاد کننده

عوامل متعددی می توانند در ایجاد درد ضربانی دندان ها نقش داشته باشند. روش درمانی مناسب با توجه به علت درد انتخاب می شود.

ابزار و وسایل دندانی

ابزار و وسایل دندانی که به تازگی در دهان قرار گرفته اند، مخصوصا بریس های دندانی یا هدگیر (headgear)، دندان ها را به آرامی جابه جا می کنند. این حرکت ممکن است باعث ایجاد درد و احساس فشار شود. فرد ممکن است درد ضربان داری را در کل دهان یا بخشی از آن احساس کند. این درد بی خطر است و نشانه ای از وجود مشکلی جدی تر نیست. می توان با مصرف دارو های مسکن ضد درد مانند ایبوپروفن، مقداری از این درد را کاهش داد. البته، اگر پس از چند روز درد از بین نرفت و بهتر نشد، باید به دندانپزشک متخصص ارتودنسی مراجعه کرد.

پوسیدگی و سوراخ شدن دندان ها

پوسیدگی شدید دندان ها می تواند باعث ایجاد سوراخ در آن ها شود. پوسیدگی دندان ها همیشه قابل دیدن نیست. درد ضربان دار می تواند نشانه ای از پوسیدگی باشد. در واقع، عصب دندان ممکن است در اثر پوسیدگی آسیب دیده باشد و احساس درد به وجود بیاید. دندانپزشک می تواند پوسیدگی و سوراخ دندان را درمان کند. روش درمان به شدت خرابی دندان بستگی دارد. در مواردی، پر کردن دندان کافی است اما در موارد شدید تر، ممکن است نیاز به انجام عصب کشی یا کشیدن دندان باشد.

عفونت های دندانی

عفونت دندان ها و لثه ها می تواند درد ضربان دار و علائم دیگری مانند ورم صورت ایجاد کند. این عفونت ها معمولا زمانی اتفاق می افتند که فرد، پوسیدگی دندانش را به موقع درمان نمی کند. البته، پس از انجام جراحی های دهان یا آسیب به دهان هم ممکن است عفونت بروز پیدا کند. عفونت دندان می تواند گسترش پیدا کند؛ بنابراین باید به سرعت برای درمان آن اقدام کرد.

در اکثر موارد، علاوه بر درمان علت اصلی ایجاد درد، باید آنتی بیوتیک هم تجویز شود. در مواردی ممکن است نیاز به عصب کشی، کشیدن دندان و جراحی دندان باشد. دارو های مسکن ضد درد بدون نسخه می توانند در کاهش درد موثر باشند. البته، بهتر است که در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه شود.

آسیب به دندان ها یا صورت

ضربه به دندان ها یا صورت ممکن است باعث شکستگی یا ترک خوردن دندان ها شود. در برخی رشته های ورزشی نیز، احتمال آسیب دندان ها زیاد است. صدمه وارد شده، همیشه قابل دیدن نیست؛ مثلا ممکن است دندان از زیر خط لثه بشکند. در چنین مواردی، فرد درد زیادی احساس می کند. اگر درمان به موقع انجام نشود، صدمات و جراحات می توانند به عفونت ختم شوند.

برخی اوقات، پرکردگی دندان ها دچار شکستگی می شود. ضربه ناگهانی به صورت یا دهان می تواند باعث شکستن پرکردگی شود. البته پر کردگی های قدیمی نیز، به مرور زمان فرسوده می شوند و با احتمال بیشتری دچار ترک یا شکستگی می شوند. بسیار مهم است که بلافاصله پس از ضرب دیدن دندان ها، به دندانپزشک مراجعه شود. چه استخوان صورت دچار شکستگی شده باشد و چه دندانی شکسته باشد، بهتر است درمان در اسرع وقت انجام شود.

درد ضربان دار دندان

درد ضربان دار دندان

بیماری لثه

بیماری لثه، در دهان التهاب و درد ایجاد می کند. با اینکه عفونت های دهان می توانند باعث ابتلا به بیماری لثه شوند، تجمع پلاک دندانی رایج ترین علت ایجاد بیماری لثه است. افرادی که به این بیماری دچار هستند، درد لثه، درد ضربان دار دندان ها و خون ریزی از لثه ها را تجربه می کنند.

برای درمان بیماری لثه، دندانپزشک پلاک و تارتار تجمع یافته را از روی دندان ها پاک می کند. برای حفظ سلامت لثه ها، فرد باید به بهداشت دهان خود توجه بیشتری داشته باشد. استفاده از دهانشویه های درمانی می تواند از التهاب لثه ها بکاهد.

مینای ضعیف دندان ها

مینای دندان (خارجی ترین لایه دندان) به مرور زمان فرسوده می شود. به تبع آن، دندان ها به سرما و گرما حساس می شوند. در مواردی نیز، فرد درد ضربان داری را در دندان خود حس می کند. استفاده از خمیردندان های مخصوص دندان های حساس، در برخی افراد موثر است. البته، برای درمان علت زمینه ای ضعیف شدن مینای دندان، باید به دندانپزشک مراجعه کرد.

درمان مینای ضعیف شده دندان به روش های مختلفی صورت می گیرد؛ برای مثال، پرکردن دندان و روکش گذاری.

التهاب سینوس ها (سینوزیت)

سینوزیت، التهاب سینوس ها است. سینوس ها، مجاری هوایی پشت بینی هستند. عوامل مختلفی می توانند در ایجاد سینوزیت دخیل باشند؛ برای مثال، عفونت، آلرژی و واکنش های سیستم ایمنی. علائم سینوزیت به سرماخوردگی معمولی شباهت دارد. از نشانه های سینوزیت می توان به ترشحات بینی، گرفتگی بینی، سردرد و دندان درد اشاره کرد. سینوزیت می تواند مشکلات دندانی متعددی مانند درد ضربان دار ایجاد کند.

علت ایجاد سینوزیت، روش درمانی مناسب را تعیین می کند. روش های درمانی شامل تجویز آنتی بیوتیک، جراحی و تغییر عادات زندگی است.

درآمدن یا نهفتگی دندان های عقل

دندان های عقل در عقب دهان قرار گرفته اند و در بزرگسالی رشد می کنند. درآمدن این دندان ها می تواند درد ضربان دار به همراه داشته باشد. دندان های عقل نهفته ممکن است با زاویه نادرستی رشد کنند و به دندان های اطراف فشار وارد کنند. فشار به دندان های اطراف ممکن است باعث ایجاد درد شود.

دارو های مسکن می توانند از شدت علائم بکاهند. اما در مواردی ممکن است نیاز به جراحی و کشیدن دندان های عقل باشد.

دندان قروچه (بروکسیسم)

ساییدن دندان ها بر هم یا دندان قروچه یکی از اصلی ترین عوامل ایجاد درد ضربانی دندان ها است. درمان بروکسیسم، استفاده از محافظ های دهانی است. عوامل مختلفی از جمله استرس می توانند باعث ایجاد دندان قروچه شوند.

درد سایر بخش های صورت

برخی اوقات، آسیب بخشی از بدن می تواند باعث ایجاد درد در قسمتی دیگر شود. برای مثال، کسی که به گرفتگی گردن و فک دچار شده است، ممکن است درد ضربان داری در دندان هایش احساس کند.

در مواردی، فرد می تواند منشا درد را با فشردن یکی از عضلات نزدیک، پیدا کند. اگر فشردن عضله باعث درد شدید تری شد، می توان نتیجه گرفت که درد عضلانی سبب درد ضربان دار دندان ها شده است.

زونا (shingles)

نوعی ویروس هرپس می تواند عفونتی به نام زونا (shingles) را ایجاد کند. این عفونت بسیار دردناک است و از چند روز تا چند هفته طول می کشد. افرادی که به آبله مرغان مبتلا شده اند، ممکن است به زونا دچار شوند. افراد مسن تر و کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض این بیماری هستند.

بروز عفونت زونا در دهان به ندرت اتفاق می افتد، اما ممکن است. عفونت دهانی ابتدا باعث ایجاد درد ضربان دار می شود و سپس جوش هایی پدیدار می شوند. این جوش ها معمولا در یک طرف دهان به وجود می آیند. دارو های ضد درد می توانند در کنترل زونا کمک کننده باشند. دارو های ضد ویروسی نیز قابل استفاده هستند اما باید توجه داشت که زونا، به طور کامل بهبود پیدا نمی کند و فقط می توان آن را کنترل کرد.

اگر به زونا مشکوک هستید و علائم آن را در دهان خود مشاهده می کنید، بهتر است به پزشک و دندانپزشک مراجعه کنید.

درد ضربان دار دندان

درد ضربان دار دندان

چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کرد؟

کسانی که در اثر آسیب جزئی، درد ضربان دار را تجربه می کنند، می توانند تا ظاهر شدن علائم بیشتر دست نگه دارند و به دندانپزشک مراجعه نکنند. اما اگر دلیل درد مشخص نیست و پس از مدتی هم از بین نرفته است، باید سریعا نزد دندانپزشک رفت. به ندرت ممکن است عفونت دندان به سایر بخش های بدن گسترش پیدا کند و عفونت های جدی را ایجاد نماید.

در صورت مشاهده علائم زیر، بهتر است به صورت اورژانسی به دندانپزشک مراجعه کنید:

  • تب کردن
  • ورم صورت
  • دشواری در بلع و تنفس
  • گیجی و از هوش رفتن

خلاصه

درد ضربان دار دندان نشانه این است که مشکلی در دندان یا در نزدیکی آن وجود دارد. حتی اگر شدت درد بیشتر نشود، باید برای تشخیص علت و درمان آن به دندانپزشک مراجعه شود. درمان زودهنگام می تواند از عفونت های جدی تر و ایجاد بیماری های وخیم تر جلوگیری کند.

آیا استفاده از دهانشویه برای سلامتی ضرر دارد؟

آیا دهانشویه مضر است؟

دهانشویه (mouthwash) یا همان محلول شست و شوی دهان، معمولا حاوی مواد ضد باکتریایی است و بین دندان های شما را تمیز می کند. مواد دیگری نیز برای اضافه کردن طعم، در دهانشویه یافت می شوند. برخی انواع دهانشویه دارای الکل، به عنوان یک ماده غیر فعال، هستند و برخی دیگر الکل ندارند.

در برخی افراد، استفاده از دهانشویه می تواند عوارض جانبی داشته باشد. این عوارض و معایب ممکن است از مزایای دهانشویه بیشتر باشند. بعضی افراد نیز، نگرانی هایی در مورد رنگ های شیمیایی و اسانس های به کار رفته در دهانشویه دارند.

پس به طور کلی، همه انواع دهانشویه ها مضر نیستند. در ادامه این مقاله، به اثرات جانبی و نحوه استفاده از محلول های شست و شوی دهان می پردازیم.

 دهانشویه برای سلامتی دندان

دهانشویه برای سلامتی دندان

عوارض جانبی دهانشویه های دارای الکل

الکل به عنوان ماده ای نگهدارنده و حامل سایر مواد فعال در دهانشویه، به کار می رود. پس علت وجود الکل، خاصیت ضدعفونی کنندگی آن نیست. باید توجه داشت که همه افراد، این عوارض جانبی را تجربه نمی کنند و فرمولاسیون های مختلف دهانشویه، اثرات جانبی متفاوتی می توانند داشته باشند.

می تواند آفت ایجاد کند و یا باعث تحریک آن ها شود

ماده ای با نام سدیم لوریل سولفات (SLS) در برخی خمیر دندان ها و دهانشویه ها، برای تولید کف وجود دارد. اگر مستعد بروز آفت های دهانی (canker sores) هستید، استفاده از محصولات دهان و دندانی که حاوی SLS هستند، می تواند باعث ایجاد آفت یا تحریک آن ها شود. این ماده برای افرادی که در حال انجام شیمی درمانی هستند نیز، محرک است.

البته ممکن است به سدیم لوریل سولفات هیچ حساسیتی نداشته باشید و این عوارض را تجربه نکنید.

می تواند باعث خشکی دهان شود

خشکی دهان (xerostomia) به وضعیتی گفته می شود که در آن غدد بزاقی به اندازه کافی بزاق ترشح نمی کنند. بزاق دهان در جلوگیری از پوسیدگی دندان ها نقش دارد. اگر دچار خشکی دهان شده اید، بهتر است از دهانشویه ای که حاوی فلوراید است، استفاده نمایید. اما از طرفی، دهاشویه ای که بر پایه الکل است، علائم خشکی دهان را وخیم تر می کند.

ممکن است در هنگام استفاده از دهانشویه، احساس سوزش یا درد داشته باشید

برخی افراد، هنگام استفاده از دهانشویه های الکلی احساس سوزش یا ناراحتی ندارند. در مقابل، بعضی افراد سوزش شدیدی را تجربه می کنند. برخی دهانشویه ها، حاوی 25% الکل هستند که احساس سوزش را تشدید می کند.

 دهانشویه برای سلامتی دندان

دهانشویه برای سلامتی دندان

اثرات جانبی دهانشویه های بدون الکل

برخی عوارض جانبی محلول شست و شوی دهان، به وجود یا عدم وجود الکل در فرمولاسیون بستگی ندارد.

ممکن است میکروب های مفید دهان را از بین ببرد

هر نوع دهانشویه ای، الکلی یا غیر الکلی، می تواند میزان زیادی از باکتری های دهان را از بین ببرد. برخی باکتری های موجود در دهان باعث ایجاد بوی بد و پوسیدگی دندان ها می شوند. اما، باکتری هایی هم در دهان وجود دارند که به تجزیه مواد غذایی کمک می کنند و در حفظ سلامتی لثه ها و دندان ها نقش دارند. بنابراین، از بین بردن تمام باکتری های دهان کار درستی نیست. به همین دلیل، دهانشویه هایی که خاصیت ضدعفونی کننده ملایمی دارند، مناسب ترند.

ممکن است باعث ایجاد لکه بر روی دندان ها شود

رایج ترین عارضه جانبی ناشی از دهانشویه، ایجاد لکه بر روی دندان ها است. محلول های شست و شوی دهانی که حاوی کلر هگزیدین (CHX) هستند (فقط با نسخه تجویز می شود)، بیشتر ممکن است باعث ایجاد لکه شوند. همچنین، وجود رنگ در دهانشویه ها، احتمال لک شدن دندان ها را افزایش می دهد.

ممکن است احتمال ابتلا به سرطان را افزایش دهد

دهانشویه ها ممکن است حاوی ترکیبات مصنوعی باشند که احتمال ابتلا به سرطان را افزایش می دهند. تحقیقات نشان داده اند که افرادی که به طور منظم از محلول های شست و شوی دهان استفاده می کنند، با احتمال بیشتری به سرطان های سر و گردن مبتلا می شوند. البته، تحقیقات بیشتری برای اثبات این موضوع لازم است.

 دهانشویه برای سلامتی دندان

دهانشویه برای سلامتی دندان

علائم استفاده بی رویه از دهانشویه ها

استفاده بیش از حد از دهانشویه ها می تواند مضر باشد. دستور العمل اکثر دهان شویه های بدون نسخه معمولا توصیه می کنند که 2 بار در روز، در کنار مسواک و نخ دندان، باید از آن ها استفاده کرد. اما برخی افراد، برای داشتن دهانی خوش بو تر و تمیز تر، بیشتر از محلول ها استفاده می نمایند.

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر، باید استفاده از دهانشویه را متوقف کنید:

  • آفت های دهانی ملتهب و مقاوم
  • خون ریزی از لثه ها، هنگام استفاده از دهانشویه
  • علائم خشکی دهان
  • احساس درد و حساسیت در هنگام مسواک زدن، پس از استفاده از دهانشویه
  • لک شدن دندان ها

چه کسانی نباید از دهانشویه استفاده کنند؟

کودکان زیر شش سال اصلا نباید از دهانشویه استفاده نمایند. کودکان بالای شش سال نیز، باید در حضور فرد بزرگسال این کار را انجام دهند. اگر در دهانتان زخم های کوچکی وجود دارد، سیستم ایمنی شما به خوبی کار نمی کند و یا در حال انجام شیمی درمانی هستید، بهتر است از محلول های شست و شوی دهان بپرهیزید.

اگر به هر یک از مواد داخل دهانشویه حساسیت دارید (مانند فلومنتول، زایلتول یا SLS)، قبل از استفاده از محلول شست و شو، مواد داخل آن را بررسی کنید.

 دهانشویه برای سلامتی دندان

دهانشویه برای سلامتی دندان

آیا استفاده از دهانشویه ضروری است؟

محلول های شست و شوی دهان، مزایای زیادی دارند. از جمله فواید دهانشویه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • خوش بو کردن دهان و درمان هالیتوز (بوی بد دهان)
  • کاهش احتمال ابتلا به ژنژیویت (بیماری لثه)
  • کاهش تجمع پلاک (plaque) و جلوگیری از پوسیدگی دندان ها
  • سفید تر کردن دندان ها

البته، باید توجه داشت که دهانشویه هیچ گاه نمی تواند جایگزینی برای مسواک زدن و نخ دندان کشیدن باشد.

روش های جایگزین استفاده از دهانشویه

روش های دیگری می توانند جایگزین دهانشویه شوند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، 2 بار در روز، فواید بیشتر و عوارض جانبی کمتری دارد. به علاوه، می توانید از دندانپزشک خود در مورد محلول های شست و شوی دهان نسخه دار سوال کنید. این دهانشویه ها، حاوی مقدار بیشتری از برخی مواد فعال هستند. به همین دلیل، ممکن است برای استفاده موقت یا درمان برخی مشکلات دهان مناسب تر باشند. دهانشویه های تخصصی تر معمولا برای درمان مشکلات زیر، تجویز می شوند:

  • علائم خشکی دهان
  • پیشگیری از بیماری لثه
  • کاهش درد ناشی از آفت ها یا زخم های کوچک درون دهان
  • جلوگیری از عفونت و خشک شدن حفره دندان پس از کشیدن یا عمل جراحی

خلاصه

همانطور که گفته شد، دهانشویه ها ممکن است اثرات جانبی داشته باشند. برخی از این عوارض، به دلیل مواد موجود در دهانشویه (مانند الکل) اتفاق می افتند. به طور کلی، دهانشویه برای سلامتی شما مضر نیست و آسیبی به شما نمی رساند. استفاده از آن در روتین بهداشت دهان و دندان، اختیاری است و به سلیقه شما بستگی دارد.

اگر از بوی بد دهان رنج می برید، نگران تجمع پلاک و ابتلا به بیماری لثه هستید و یا می خواهید سلامت دندان های خود را ارتقاء دهید، می توانید راجع به استفاده از دهانشویه با دندانپزشک خود مشورت کنید.

آیا نوشیدنی های گاز دار باعث ایجاد پوسیدگی و سوراخ در دندان ها می شوند؟

اثرات نوشابه بر دندان ها

اگر تا به حال، پدر و مادر یا دوستانتان به شما پیشنهاد کرده اند که قوطی نوشابه را کنار بگذارید و به جای آن آب بنوشید، کاملا حق با آن ها بوده است. نوشابه حاوی مقدار زیادی شکر است و فایده ای از نظر غذایی ندارد. بر اساس مطالعاتی که در سال 2017 انجام شد، نوشیدن زیاد نوشابه با چاقی مرتبط است. همچنین، نوشابه ها در خود موادی دارند که برای دندان ها شدیدا مضر هستند. هر از چند گاهی نوشیدن نوشابه مشکلی ندارد؛ مخصوصا اگر بلافاصله پس از آن آب بنوشید. اما اگر مصرف نوشابه تان بالا باشد، دندان های شما آسیب می بینند.

اثرات نوشابه بر دندان

اثرات نوشابه بر دندان

آیا نوشیدنی های گاز دار می توانند باعث پوسیدگی و سوراخ شدن دندان ها شوند؟

دندان های شما نسبت به قند های موجود در نوشیدنی ها و مواد غذایی، آسیب پذیر هستند. زمانی که نوشابه های گاز دار می نوشید، این مایع حاوی قند تمام سطوح دندان هایتان را می پوشاند. حتی پس از این که نوشابه را قورت داده اید، پس مانده قندی بر روی دندان ها باقی می ماند. باکتری موجود در دهان، وجود قند در دهان را حس می کند و به تدریج از آن تغذیه می کند.

استفاده باکتری ها از مواد قندی باعث به وجود آمدن اسید هایی می شود که برای دندان ها مضر هستند. به مرور زمان، اسید ها مینای دندان ها را از بین می برند. مینا، خارجی ترین لایه دندان است و دندان را می پوشاند. این فرسایش، مینای دندان را نازک و نازک تر می کند و لایه خارجی دندان ضعیف می شود. ضعیف شدن مینای دندان می تواند سبب ایجاد پوسیدگی و سوراخ شدن دندان شود. در موارد شدید، قسمت هایی از مینا به طور کلی از بین می رود و بخشی از عاج دندان نمایان می شود. عاج (dentin)، بخش حساس و میانی دندان است که پالپ را می پوشاند.

به علاوه، ممکن است در نوشابه علاوه بر شکر، شیرین کننده های مصنوعی وجود داشته باشد که دقیقا همان آسیب را به دندان ها وارد می کنند. این شیرین کننده ها در برچسب محتوای ماده غذایی، جزو شکر یا قند دسته بندی نمی شوند و به همین دلیل می توانند گمراه کننده باشند.

از جمله شیرین کننده ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • شربت ذرت با فروکتوز زیاد
  • ملاس یا شیره
  • دکسترین
  • عسل
  • شربت مالت
  • عصاره غلیظ نیشکر
اثرات نوشابه بر دندان

اثرات نوشابه بر دندان

آیا نوشابه رژیمی برای سلامت دندان ها بهتر است؟

ممکن است گمان کنید که نوشیدن نوشابه های گازدار رژیمی  صدمه کمتری به دندان هایتان وارد می کند. نوشابه های رژیمی، از نظر داشتن کالری کمتر قطعا برای سلامت شما و دندان هایتان بهتر هستند. در واقع، نوشیدنی های بدون قند و یا با قند پایین تر، احتمال پوسیدگی دندان ها را کاهش می دهند.

اما، مصرف نوشیدنی های رژیمی، راه حلی جادویی نیست. براساس یافته ها و شواهد موجود، نوشابه های گازدار رژیمی، شدیدا اسیدی هستند. از جمله موادی که ممکن است در نوشابه های رژیمی وجود داشته باشد، می توان به فسفریک اسید، اسید سیتریک و اسید تارتاریک اشاره کرد. اسید، مینای روی دندان ها را به تدریج از بین می برد و نهایتا دندان ها را سوراخ می کند.

چگونه می توان احتمال پوسیدگی دندان ناشی از نوشیدن نوشابه های گاز دار را کاهش داد؟

برای کاهش احتمال پوسیدگی دندان هایتان، موارد زیر را رعایت کنید:

مقدار کمتری نوشابه بنوشید

هر چه مقدار نوشابه ای که با دندان ها تماس پیدا می کند، کمتر باشد، میزان اسید و قند هایی که باعث پوسیدگی می شوند نیز کاهش می یابد. بنابراین، اگر هر روز از نوشابه های گازدار استفاده می کنید، بهتر است تا جای ممکن این عادت خود را تغییر دهید و آب بیشتری بنوشید.

می توانید از آب شیر استفاده کنید، اما بسیاری از افراد آب های طعم دار را ترجیح می دهند. برچسب روی آب های طعم دار را با دقت بررسی کنید و مطمئن شوید که در آن شکر و شیرین کننده ای وجود ندارد. در غیر این صورت، نوشیدن آب های طعم دار می تواند به اندازه نوشابه های گاز دار مضر باشد.

اثرات نوشابه بر دندان

اثرات نوشابه بر دندان

به طور منظم مسواک بزنید و نخ دندان بکشید

یکی بهترین روش های جلوگیری از پوسیدگی دندان ها، مسواک زدن به طور منظم، 2 بار در روز، است. از مسواک هایی با موهای نرم استفاده کنید و بهتر است که خمیر دندان حاوی فلوراید باشد. به علاوه، باید هر روز نخ دندان بکشید تا مواد غذایی در فضاهای باریک و تنگ میان دندان ها و لثه ها گیر نکنند.

پس از نوشیدن نوشابه های گاز دار، دهان خود را با آب شست و شو دهید

توصیه می شود که بلافاصله پس از نوشیدن نوشابه های گاز دار، دهان خود را با آب شست و شو دهید. با انجام این کار، مقداری از قند ها و اسید ها قبل از اینکه بتوانند اثر منفی خود را اعمال کنند، از دهان شسته می شوند. اگر برایتان مقدور است، پس از نوشیدن دندان های خود را مسواک بزنید.

به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید

دندانپزشک، دندان ها را از نظر وجود پوسیدگی یا خرابی بررسی می کند. در صورت وجود پوسیدگی و سوراخ شدگی، دندانپزشک آن ها را پر می کند. بهتر است که هر شش ماه به دندانپزشک مراجعه کنید. البته بسته به نوع و وضعیت دندان ها، ممکن است فردی به ویزیت های بیشتر یا کمتری نیاز پیدا کند. توجه داشته باشید که عدم مراجعه منظم به دندانپزشک می تواند احتمال ابتلا به عفونت حاد لثه را افزایش دهد.

از فلوراید درمانی استفاده کنید

نتایج تحقیقات انجام شده در سال 2015 نشان دادند که ضعیف و نازک بودن مینای دندان، احتمال پوسیدگی و سوراخ شدن دندان ها را افزایش می دهد. محققان دریافتند که فلوراید درمانی تخصصی که دندانپزشک آن را انجام می دهد، می تواند برای افرادی که مینای دندان ضعیفی دارند، مفید باشد.

اثرات نوشابه بر دندان

اثرات نوشابه بر دندان

از سیلانت ها بر روی دندان های خود استفاده کنید

سیلانت دندانی (dental sealant)، پوشش نازکی است که به سطح دندان های عقبی می چسبد و از بروز پوسیدگی و سوراخ شدن دندان ها جلوگیری می کند. افرادی که به دلایل مختلف، بیشتر در معرض پوسیدگی دندان هستند، می توانند از سیلانت ها استفاده کنند. دندان های مولر (molars)، پستی و بلندی های زیادی در سطح خود دارند و محل مناسبی برای تجمع باکتری و قند ها هستند.

اثرات نوشابه بر دندان

اثرات نوشابه بر دندان

آیا نوشیدن نوشابه با نی، مزیتی دارد؟

نوشیدن نوشابه با نی می تواند از ایجاد لکه بر روی دندان ها پیشگیری کند؛ زیرا نی، تماس بین دندان ها و نوشیدنی را کاهش می دهد. با کاهش تماس با نوشابه، قند و اسید کمتری به دندان ها برخورد می کند و در نتیجه، آسیب کمتری به آن ها می رسد.

البته، بستگی دارد که چگونه از نی استفاده می کنید. استفاده از نی ممکن است از دندان های جلویی شما محافظت کند اما دندان های عقبی همچنان در معرض پوسیدگی قرار می گیرند. اگر با نوشابه را با نی بنوشید ولی مایع را در دهان خود بگردانید یا برای مدت کوتاهی نگه دارید، قند ها و اسید ها به دندان های عقبی صدمه وارد می کنند.

کلام آخر

همانطور که گفته شد، نوشیدن نوشابه های گاز دار لذت بخش است اما می تواند صدمه زیادی به دندان هایتان وارد کند؛ حتی اگر از نوشابه های رژیمی استفاده کنید.

نوشابه می تواند مینای دندان ها را فرسایش دهد و باعث ایجاد پوسیدگی و سوراخ در دندان ها شود. اگر می خواهید نوشابه گاز دار بنوشید، از روش های نام برده شده برای کاهش اثرات مضر آن استفاده کنید.

بروکسیسم یا دندان قروچه چیست؟

بروکسیسم (bruxism) به وضعیتی گفته می شود که در آن فرد دندان های خود را بر هم می ساید؛ بدون اینکه چیزی در دهانش باشد. در این حالت، دندان ها روی هم فشرده می شوند و فک به سمت جلو و عقب یا چپ و راست حرکت می کند. فرد معمولا به صورت ناخودآگاه این رفتار را انجام می دهد.

زمانی که فرد دندان هایش را بر هم می فشارد، در واقع ماهیچه های فک منقبض می شوند. اما در این وضعیت دندان ها روی هم جابه جا نمی شوند. دندان قروچه ممکن است طی روز یا در شب اتفاق بیفتد. ساییدن دندان ها روی یکدیگر در شب، چالش برانگیز تر است و کنترل آن آسان نیست.

بروکسیسم یکی از رایج ترین اختلالات خواب است. این رفتار، ناخودآگاهانه انجام می شود. درد ماهیچه های صورت، اختلالات مفصل گیجگاهی-فکی و سردرد، از جمله مشکلاتی هستند که ممکن است در اثر سایش دندان ها بر هم ایجاد شوند. در موارد حاد بروکسیسم، آرتروز مفصل گیجگاهی-فکی پیش می آید.

اثرات دندان قروچه

فشردن دندان ها بر روی هم باعث فرسوده شدن آن ها می شود. دندان ها به مرور زمان ، کوتاه، کند و دچار شکستگی می شوند. دندان قروچه باعث می شود به ماهیچه ها، بافت ها و دیگر ساختار های اطراف فک فشار وارد شود. این فشار مضاعف، اثراتی به همراه دارد:

  • درد و سفت شدن فک
  • درد در لثه ها
  • حساس و لق شدن دندان ها
  • شکستگی دندان ها
  • سردرد خفیف
  • صدا دار شدن مفصل های فک

ساییدن دندان ها بر هم ممکن است باعث گوش درد شود؛ چراکه ساختار های مفصل گیجگاهی-فکی به کانال گوش نزدیک هستند. از جمله علائم بروکسیسم می توان به اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن و بی خوابی اشاره کرد. دندان قروچه شدید باعث تخریب سطوح دندان ها می شود؛ مخصوصا در دندان های مولر (molars). البته، در برخی از افرادی که دچار بروکسیسم هستند، نشانه یا علامت خاصی وجود ندارد.

بروکسیسم یا دندان قروچه

بروکسیسم یا دندان قروچه

عوامل ایجاد دندان قروچه

علت ایجاد بروکسیسم هنوز مشخص نیست ولی فاکتور های متعددی می توانند در آن نقش داشته باشند. در کودکان، زمانی که اولین دندان های شیری در می آیند و سپس در زمانی که دندان های دائمی ظاهر می شوند، عادت سایش دندان ها بر هم شکل می گیرد. البته، این رفتار زمانی که تمام دندان های دائمی به طور کامل در آمدند، متوقف می شود.

برخی افراد، زمانی که تمرکز، استرس، اضطراب یا خشم زیادی دارند، دندان های خود را بر هم می فشارند. تحقیقات نشان می دهند که ضربان قلب و فعالیت مغزی در زمان دندان قروچه افزایش پیدا می کند. در نتیجه، سستم عصبی مرکزی در ایجاد بروکسیسم نقش دارد.

دندان قروچه ممکن است مربوط به وضعیت غیر عادی بایت (bite) باشد. اگر بایت حالت نرمال نداشته باشد، دندان ها در هنگام بسته بودن دهان، به درستی روی یکدیگر قرار نمی گیرند.

ماهیچه های صورت برخی افراد، در هنگام خواب دچار انقباض می شود. از دست دادن دندان ها و یا داشتن دندان های کج و نامرتب می تواند در ایجاد دندان قروچه موثر باشد. بروکسیسم می تواند اثر جانبی مصرف برخی دارو ها مانند دارو های ضد افسردگی و آمفتامین ها باشد.

برخی اختلالات اعصاب مانند بیماری هانتینگتون یا پارکینسون، باعث ایجاد بروکسیسم می شوند. خستگی، مصرف الکل، سیگار کشیدن، آپنه خواب و خروپف در شکل گیری دندان قروچه موثرند.

نتایج حاصل از آمارگیری ها نشان می دهند که 8 درصد از بزرگسالان و بین 14 تا 29 درصد از کودکان زیر 11 سال، در هنگام خواب دندان های خود را بر هم می فشارند. بروکسیسم در بین کودکان بسیار رایج است. در کودکان ممکن است دندان قروچه به عنوان پاسخی به دندان درد یا استرس ایجاد شود. کودکان بیش فعال ممکن است از بروکسیسم هم رنج ببرند.

بروکسیسم یا دندان قروچه

بروکسیسم یا دندان قروچه

تشخیص

دندانپزشک سوابق بیمار را بررسی و سپس او را معاینه می کند. از جمله نشانه هایی که دندانپزشک به دنبال آن است، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • درد و ناراحتی فک هنگام بیدار شدن
  • فرسوده شدن دندان ها
  • بزرگ شدن عضلات فک

البته باید توجه داشت که بیش از حد مسواک زدن، خمیردندان های نامناسب، نوشیدنی های اسیدی و غذا های سفت هم می توانند باعث فرسایش دندان ها شوند. خوشبختانه، دندانپزشک می تواند تشخیص دهد که فرسایش دندان ها به چه علت است.

بهترین روش تشخیص بروکسیسم، اندازه گیری های الکترومیوگرافیک (EMG) است. در این روش، سیگنال های الکتریکی عضلات فک که برای جویدن به کار می روند، اندازه گیری می شود.

برای تشخیص دندان قروچه در کودکان، دندانپزشک سوالاتی را مطرح می کند؛ مثلا اینکه آیا اضطراب دارند؟ عصبی هستند؟ در هنگام خواب چه احساسی دارند؟ پاسخ این سوالات به تشخیص صحیح دندانپزشک کمک می کند.

درمان

بسته به علت ایجاد بروکسیسم، روش درمان متفاوت است. هیچ درمان قطعی برای مشکل دندان قروچه وجود ندارد. اما می توان علائم و نشانه های آن را کاهش داد. برای درمان، علت اصلی ایجاد بروکسیسم باید برطرف شود.

فشردن و ساییدن دندان ها بر روی هم در طول روز، با افزایش آگاهی، فیزیوتراپی و ورزش های مخصوص بهبود می یابد. در مقابل، دندان قروچه در هنگام خواب به استراتژی های دیگری نیاز دارد؛ چراکه خارج از کنترل خود فرد است.

اگر علت ایجاد، استرس یا آپنه خواب (sleep apnea) باشد، با رفع این مشکلات، عادت فشردن دندان ها بر هم نیز کمتر و کمتر می شود. خواب کافی و ورزش منظم می توانند در درمان دندان قروچه موثر باشند. می توان در طول شب از محافظ های دهانی استفاده کرد تا به دندان ها آسیبی نرسد. استفاده از دارو های شل کننده عضلات نیز ممکن است به طور موقت مشکل بروکسیسم را حل کند. توصیه می شود از محافظ های دهانی که از جنس پلاستیک سخت هستند و همه دندان های فک بالا یا پایین را می پوشانند، استفاده شود. محافظ های دهانی به مرور زمان فرسوده می شوند و کارایی خود را از دست می دهند. به محض این که فرد استفاده از محافظ را متوقف کند، درد و دیگر علائم بروکسیسم ظاهر می شوند. در نتیجه، این روش درمان دائمی نیست.

روشی دیگر، استفاده از اسپلینت (splint) است. برخی از انواع اسپلینت در بالای دندان ها قرار می گیرند و برخی دیگر در پایین دندان ها. بسته به نوع طراحی، اسپلینت فک را در حالت ریلکس تری نگه می دارد و یا به عنوان سد عمل می کند. بدین صورت که با فشردن دندان ها بر هم، به جای این که دندان ها آسیب ببینند، اسپلینت دچار صدمه می شود. اسپلینت ها قابل تنظیم کردن هستند.

اگر دندان قروچه در اثر غیر هم ترازی فک یا نامرتب بودن دندان ها ایجاد شدن باشد، دندانپزشک یا ارتودنتیست تلاش می کنند تا موقعیت فک و دندان ها را تصحیح کنند.

کسانی که دندان های خود را بر هم می فشارند، بهتر است از غذا ها و نوشیدنی هایی که کافئین یا الکل بالایی دارند، پرهیز کنند. زیرا این مواد، دندان قروچه را افزایش می دهند. جویدن آدامس ممکن است باعث افزایش ساییدن دندان ها بر هم شود؛ چراکه باعث می شود حرکات ساییدن و فشردن دندان ها برهم در حافظه فرد ثبت شود.

روش دیگری که وجود دارد، قرار دادن پارچه گرم بر روی ماهیچه های فک است. با این کار، ماهیچه ها ریلکس می شوند و انقباض خود را از دست می دهند.

بروکسیسم یا دندان قروچه

بروکسیسم یا دندان قروچه

پیشگیری از دندان قروچه

کنترل استرس و اضطراب می تواند در کاهش و پیشگیری از دندان قروچه موثر باشد. خواب خوب و کافی هم بی تاثیر نیست. بهتر است اتاق خواب خنک، تاریک و ساکت باشد و تلویزیون، کامپیوتر و دیگر وسایل مربوط به کار در آن وجود نداشته باشد.

ریلکس کردن در ساعات قبل از خواب و داشتن یک روتین آرامبخش می تواند از فشردن دندان ها بر روی هم در طول شب جلوگیری کند. در کودکان، حمام آب گرم، خواندن کتاب یا گوش کردن به موسیقی قبل از خواب کمک کننده است. خوابیدن به پهلو یا بر روی شکم و ورزش کردن نیز در پیشگیری از بروکسیسم موثر است.

کلام آخر

همانطور که گفته شد، علت ایجاد بروکسیسم هنوز کاملا مشخص نیست. اما می توان با رعایت بعضی نکات از ایجاد آن جلوگیری کرد. درمان و کنترل دندان قروچه به علت ایجاد آن بستگی دارد. هنوز درمان قطعی برای بروکسیسم وجود ندارد اما روش هایی درمانی هستند که علائم و نشانه های آن را کاهش می دهند. در صورتی که متوجه دندان قروچه در دیگران و یا در خودتان شدید، بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید؛ چراکه سایش مستمر دندان ها بر روی هم، قطعا به آن ها آسیب می رساند.